IND medewerker Satko zat zelf ooit in concentratiekamp

Het leed dat mij is aangedaan ben ik inmiddels vergeten

'Ik ben een Nederlandse Bosnier, geboren en getogen in Kozarac, gemeente Prijedor. Een klein stadje in Bosnië-Herzegovina, dat toen nog deel uitmaakte van het voormalige Joegoslavië. Ik was juist klaar met het gymnasium toen in 1991 de oorlog uitbrak. Als dienstplichtig soldaat moest ik naar het front in Kroatië. Omdat ik het niet eens was met deze oorlog ben ik na 40 dagen gedeserteerd.

Het jaar daarop heeft Bosnië-Herzegovina zich onafhankelijk verklaard en is daar de oorlog begonnen. Na de val van Kozarac ben ik met mijn vader terechtgekomen in het concentratiekamp Omarska. Een gruwelijke plek. Die tijd heb ik ternauwernood overleefd, ik was aan het eind volledig uitgehongerd en uitgeput. Ik heb er veel meegemaakt, veel mensen die ik kende zien sterven. Mijn beste vriend Dado is omgebracht, mijn oma die achtergebleven was is nooit teruggevonden. Als ik terugga naar die jaren is dat altijd het eerste waar ik aan denk. Het leed dat mij persoonlijk is aangedaan ben ik inmiddels wel vergeten. Maar het feit dat zoveel mensen om mij heen voor niets en vaak op gruwelijke wijze zijn afgemaakt, vind ik nog steeds heel moeilijk te accepteren.

 

Uiteindelijk kon ik na mijn vrijlating uit een ander kamp begin 1993 naar Nederland vertrekken. Daar ben ik met mijn ouders, broers en zus herenigd. Met handen en voeten heb ik Nederlands geleerd. Ik begon in 1993 als tolk/assistent bij het Arbeidsbureau aan een project om Bosniërs aan een baan te helpen. Nadat dit project was afgerond, ben ik, puur bij toeval, bij de IND beland. Toen ik voor een intakegesprek bij Randstad zat, kwam daar juist een fax binnen. De IND zocht 15 medewerkers om asielzoekers op Schiphol te horen. De uitzendmedewerker vroeg of dat niets voor mij was. Ik heb gesolliciteerd en kon direct beginnen.

 

Inmiddels zijn we 20 jaar verder en heb ik mijn leven volledig op de rails kunnen krijgen. Ik werk nog steeds voor de IND. Die organisatie heeft veel voor mij betekend, mij ook gesteund om mijn rechtenstudie te gaan volgen en de gelegenheid geboden om steeds interessant en zinvol werk te doen. Als coördinerend adviseur ben ik aanspreekpunt voor zaken die met toegang en grensbewaking te maken hebben. Ik ben bijvoorbeeld namens Nederland bij Schengen-evaluaties betrokken. Dat betekent dat ik samen met Europese collega’s ter plaatse onderzoek of de landen die bij Schengen zijn aangesloten hun verplichtingen betreffende grensbewaking - op het land, op zee of in de lucht - nakomen.

 

Regelmatig kom ik nog in Bosnië-Herzegovina. Mijn ouders hebben in Kozarac ons huis opnieuw gebouwd. In november ben ik teruggeweest vanwege de vondst van een nieuw massagraf in Tomašica, bij Prijedor. Ik blijf hopen dat ooit mijn oma gevonden zal worden.'

Bron: https://www.ind.nl/organisatie/mijn-verhaal/medewerkers/Paginas/Satko.aspx



In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context.